ชื่อ – นามสกุล : แอนโทนิน โดโลฮอฟ (Antonin Dolohov)
วัน เดือน ปีเกิด : วันที่เดือนและปีไม่ปรากฏข้อมูลแน่ชัด
ลักษณะทางกายภาพ : พ่อมดวัยกลางคนผิวสีขาวซีด นัยน์ตาสีเทา ผมหยักศกสีดำ มีโครงใบหน้ายาวบิดเบี้ยวและแข็งกระด้าง
สถานะทางเลือด : ไม่ปรากฏข้อมูล เป็นไปได้ว่าจะเป็นเลือดบริสุทธิ์ (Pure-blood)
ไม้กายสิทธิ์ : ไม่ปรากฏข้อมูล
แอนโทนิน โดโลฮอฟ (Antonin Dolohov) เป็นพ่อมดในกลุ่มผู้เสพความตายดั้งเดิมของ ลอร์ด โวลเดอมอร์ เขาได้ร่วมต่อสู้ในสงครามโลกเวทมนตร์ครั้งที่ 1 ในระหว่างสงครามเขาได้ทรมานผู้คนมากมายทั้งพวกมักเกิ้ล และ พ่อมดแม่มดที่ไม่สนับสนุนหรือเป็นปรปักษ์กับจอมมาร โดโลฮอฟ มีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรม ฟาเบียน และกิดเดียน พรีเว็ต น้องชายและพี่ชายของ มอลลี่ วีสลีย์ นอกจากนี้ทั้งคู่ยังเป็นสมาชิกภาคีฟีนิกซ์รุ่นแรก โดยผลพวงของคดีนี้ก็เป็นเหตุที่ทำให้ โดโลฮอฟต้องถูกจองจำในฐานะผู้เสพความตายที่ คุกอัซคาบัน
ในปี ค.ศ. 1996 หลังจากที่โวลเดอมอร์กลับมามีอำนาจอีกครั้ง โดโลฮอฟและนักโทษคนอื่น ๆ ที่สามารถแหกคุกออกมาได้นั้น ก็ผันตัวเข้าร่วมเป็นกลุ่มผู้เสพความตายทันที การต่อสู้แรกหลังจากที่โดโลฮอฟแหกคุกออกมาได้สำเร็จคือ การเข้าร่วมต่อสู้ในกองปริศนา แต่ทว่าหลังการต่อสู้สิ้นสุดลงโดโลฮอฟก็ถูกจับกุมอีกครั้ง อย่างไรก็ตามโดโลฮอฟก็ได้ทำการแหกคุกเป็นครั้งที่ 2 ซึ่งเกิดขึ้นในปี ค.ศ. 1997 โดโลฮอฟ และ ทอร์ฟิน โรว์ ร่วมมือกันโจมตี เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ , แฮร์รี่ พอตเตอร์ และ รอน วีสลีย์ ที่ร้านคาเฟ่แห่งหนึ่งในถนนท็อตนัมคอร์ต แต่สุดท้ายเขาก็พ่ายแพ้ไป และถูกเฮอร์ไมโอนี่ใช้คาถาลบความทรงจำไป ในปี ค.ศ. 1998 โดโลฮอฟได้เข้าร่วมสงครามฮอกวอตส์ด้วยเช่นกัน ในสงครามนี้เขาได้สังหาร รีมัส ลูปิน แต่สุดท้ายโดโลฮอฟก็พ่ายแพ้ให้กับ ศาสตราจารย์ฟีเลียส ฟลิตวิก หลังจากทั้งสองต่อสู้กันอย่างดุเดือด
โดโลฮอฟเป็นผู้เสพความตายเพียงไม่กี่คนที่จงรักภักดีต่อโวลเดอมอร์ นอกจากนี้เขายังเป็นคนที่เลือดเย็น โดโลฮอฟสามารถฆ่าหรือทรมานทุกสิ่งตามคำสั่งของจอมมาร หรือคนที่พยายามขัดขวางตัวเขาเอง นอกจากนี้โดโลฮอฟยังแสดงถึงการไร้จิตสำนึกที่ดี ในการทำให้เฮอร์ไมโอนี่ ซึ่งขณะนั้นมีอายุเพียง 15 ปี บาดเจ็บสาหัส และในปี ค.ศ. 1997 โดโลฮอฟ ยังเป็นคนสังหาร อลาสเตอร์ มู้ดดี้ หัวหน้ามือปราบมารในขณะนั้นอีกด้วย เหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้เขารู้สึกภูมิใจในตัวเองเป็นอย่างมาก โดโลฮอฟมักชอบที่จะให้ศัตรูเข้ามาโจมตีพร้อมกันหลาย ๆ คน ซึ่งเป็นพฤติกรรมที่แสดงถึงความอวดดี และ มั่นใจในตัวเองจนเกินไป เพราะเหตุผลนี้เองทำให้เขาโดนจับได้หลายต่อหลายครั้ง ความเป็นมิตรของโดโลฮอฟ มักปรากฏให้เห็นเฉพาะกับกลุ่มผู้เสพความตาย โดยเฉพาะกับเพื่อนสนิทของเขาอย่าง แยกซ์ลีย์
ในการประชุมผู้เสพความตายที่คฤหาสน์มัลฟอย โดโลฮอฟได้ส่งสายตารังเกียจเมื่อเห็น ศาสตราจารย์แชริตี้ เบอร์เบจ ทั้งในตอนที่โวลเดอมอร์กล่าวถึงบทความของเธอ โดโลฮอฟก็ได้แสดงท่าทีไม่พอใจและ ไม่เห็นด้วยอย่างเห็นได้ชัด จึงทำให้สันนิฐานได้ว่า เขาเป็นคนที่เกลียดมักเกิ้ล และ เหยียดสายเลือดพ่อมดแม่มดที่เกิดจากมักเกิ้ล (มักใช้คำว่า “เลือดสีโคลน” ซึ่งเป็นคำที่หยาบคายมากคำหนึ่งของผู้วิเศษ) และ ไม่ต้องการคบหากับพวกเลือดผสมและพวกทรยศต่อเลือดบริสุทธิ์ นอกจากนี้โดโลฮอฟยังกล่าวถึง รูเบอัส แฮกริด ในด้านเสียๆ หายๆ เนื่องจากเขาเป็นลูกครึ่งยักษ์