โชคร้ายสำหรับซลักฮอร์น หนึ่งในนักเรียนคน โปรดของเขา เด็กหนุ่มผู้หล่อเหลา
และมีพรสวรรค์ยอดเยี่ยมที่มีชื่อว่า “ทอม มาร์โว โล ริดเดิ้ล” เขามีจุดมุ่งหมายที่
ห่างไกลจากความต้องการได้เข้าไปทำงานในกระทรวงหรือการเป็นเจ้าของเดลี่พร
อเฟ็ต ด้วยเสน่ห์รัดรึงใจและความสามารถในการชักจูงที่เขามี ริดเดิ้ลรู้ดีถึงวิธีที่
จะประจบยกยอและโน้มน้าวอาจารย์ปรุงยาและอาจารย์ประจำบ้านของเขาให้ได้
มาซึ่งข้อมูลต้องห้ามในการสร้างฮอร์ครักซ์ ซลักฮอร์นได้มอบความรู้เพิ่มเติมใน
ส่วนที่เขายังขาดไป
ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้แสดงให้เห็น ในนิยาย แต่เราอาจอนุมานได้จากสิ่งที่ศาสตรา
จารย์ดัมเบิลดอร์บอกแก่ แฮร์รี่ พอตเตอร์ เกี่ยวกับความหวาดระแวงที่เขามีต่อ
ทอม ริดเดิ้ล ในสมัยเรียนช่วงหลังๆ ซึ่งดัมเบิลดอร์น่าจะเดือนซลักฮอร์นเพื่อนร่วม
งานของเขา เกี่ยวกับการปล่อยให้ตัวเขาถูกใช้ประโยชน์โดยเด็กคนนั้น ซลักฮ
อร์นเชื่อในการประเมินของเขาเอง (ซึ่งมักนำมาใช้เป็นข้อแก้ตัวหลายๆ ครั้ง) เขา
ไม่รับฟังคำเตือนของดัมเบิลดอร์ซึ่งคิดว่าเป็นการวิตกเกินเหตุ เขาเชื่อว่าอาจารย์
สอนวิชาแปลงร่างไม่ชอบทอมแบบไม่สามารถอธิบายได้ตั้งแต่ตอนที่เขาไปรับเด็ก
ชายคนนี้มาจากสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าที่ทอมโตขึ้น
ชลักฮอร์นยังคงถูกครอบงำโดยริดเดิ้ลจนกระทั่งช่วงท้ายของการจบออกจาก
โรงเรียน ตอนที่เขาต้องผิดหวังเมื่อพบว่านักเรียนดีเด่นของเขาไม่เพียงแค่ปฏิเสธ
งานแสนวิเศษต่างๆ ที่มาเสนอให้กับเขา แต่ยังหายหน้าไป ไร้ซึ่งความปรารถนาที่
จะติดต่อสัมพันธ์กับอาจารย์ผู้ที่เขาเคยรู้สึกใกล้ชิดสนิทสนมด้วย หลายเดือนต่อ
มา ชลักฮอร์นต้องยอมรับกับตัวเองอย่างช้าๆ ว่าความรักใคร่ที่ดูเหมือนทอมจะมี
ต่อตัวเขาสุดท้ายมันก็เป็นเพียงการแสร้งทำ ความรู้สึกผิดของซลักฮอร์นเกี่ยวกับ
การที่เขาแบ่งปันความรู้ทางเวทมนตร์ที่อันตรายส่วนหนึ่งให้กับเด็กชายนั้นมันเริ่ม
รุนแรงยิ่งขึ้น แต่เขาก็เก็บกดมันไว้อย่างแน่วแน่กว่าครั้งไหนที่เคย รักษามันเป็น
ความลับไม่ให้ใครได้รู้
ไม่กี่ปีหลังจากที่ริดเดิ้ลจบออกจากโรงเรียน เมื่อพ่อมดศาสตร์มืดที่มีพลังกล้า
แกร่งผู้ถูกเรียกว่าลอร์ดโวลเดอมอร์เริ่มเคลื่อนไหวในโลกเวทมนตร์ ซลักฮอร์นไม่
ได้เอะใจในตอนนั้นทันทีว่านั่นคือนักเรียนเก่าของเขาเอง เขาไม่เคยล่วงรู้ถึงชื่อ
ส่วนตัวที่ริดเดิ้ลใช้ในกลุ่มพรรคพวกของเขาที่ฮอกวอตส์ และโวลเดอมอร์เองก็
ผ่านการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพมาหลายครั้งนับตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่พวกเขาพบ
กัน เมื่อซลักฮอร์นได้ตระหนักว่าพ่อมดผู้น่าสะพรึงกลัวผู้นี้แท้จริงแล้วก็คือ ทอม
ริดเดิ้ล เขารู้สึกหวาดกลัวยิ่ง และในคืนที่โวลเดอมอร์กลับมาที่ฮอกวอตส์เพื่อหา
งานในตำแหน่งอาจารย์ ซลักฮอร์นซ่อนตัวอยู่ในห้องพักของเขา หวาดกลัวว่าผู้มา
เยือนจะมาหาและรื้อฟื้นความคุ้นเคย แม้โวลเดอมอร์จะไม่ได้มีปัญหาอะไรในการ
พบกับอาจารย์ปรุงยาเก่าของเขาก็ตาม แต่ความโล่งใจของซลักฮอร์นก็คงอยู่ได้
ไม่นานนัก