“ดิฉันไม่กล้าหรอกค่ะ ท่านอาจารย์ใหญ่! ถ้าหากว่าดิฉันร่วม
โต๊ะด้วยก็จะเป็นสิบสามคน! ไม่มีอะไรจะโชคร้ายกว่านี้อีกแล้ว!
อย่าลืมว่าเวลาที่คนสิบสามคนรับประทานอาหารร่วมกัน คน
แรกที่ลุกจะเป็นคนแรกที่ตาย!”
- ซีบิลล์ ทรีลอว์นีย์ (นักโทษแห่งอัซคาบัน บ. 11 น.275)
จากประโยคที่ศาสตราจารย์ทรีลอว์นีย์พูดมา แสดงให้เราเห็นว่า แม้แต่พ่อมด
แม่มดก็ยังมีความเชื่อเกี่ยวกับเลข 13 ว่าเป็นเลขแห่งความโชคร้าย เช่นเดียวกับ
ความเชื่ออื่นๆ ที่เราพบเจอทางฝั่งยุโรปหรืออเมริกา ไม่ว่าจะเป็นความเชื่อทาง
ศาสนาคริสต์ที่ โยงไปถึงงานเลี้ยงอาหารมื้อสุดท้าย ที่คนสุดท้ายอย่างยุดาสซึ่ง
เป็นคนที่ 13 ผู้ทรยศ และเสียชีวิตเป็นคนแรกด้วยการผูกคอตาย หรือความเชื่อชา
วนอร์สที่เล่ากันว่า โลกิเป็นเทพที่เข้าร่วมงานเลี้ยงในวัลฮัลลาเป็นคนที่ 13 ซึ่งเป็น
แขกไม่ได้รับเชิญ แถมยังนำความตายมาสู่เทพบาลเดอร์หลังจากงานเลี้ยงไม่ได้
รับเชิญ รวมถึงความเชื่ออื่นๆ เกี่ยวกับเลข 13 ที่ชาวเพแกนเชื่อว่า เมื่อคนตาย
พวกเขาจะอยู่บนโลกได้ 12 วันและวันที่ 13 พวกเขาจะก้าวเข้าสู่ดินแดนหลังความ
ตาย
ในแฮร์รี่ พอตเตอร์เองก็มีการสอดแทรกเลข 13 เอาไว้อย่างน่าสนใจ ทั้งการ
แสดงออกทางความเชื่อเรื่องโชคร้าย ผ่านนักพยากรณ์ศาสตร์อย่าง ชีบิลล์
ทรีลอว์นีย์ และนี่เป็นส่วนหนึ่งที่เลข 13 สัมพันธ์เกี่ยวข้องกับแฮร์รี่ พอตเตอร์
- ไม้กายสิทธิ์ของโวลเดอมอร์ ยาว 13
นิ้ว
ไม้กายสิทธิ์ของลอร์ดโวลเดอมอร์ ทำจากไม้ยู และมีความยาว 13 1/2 นิ้ว (ศิลา
อาถรรพ์ บ.5) ซึ่งเป็นไม้ที่มีความหมายสื่อสารถึงความตายและเป็นเหตุแห่งความ
โรคร้ายอย่างยิ่ง นั่นยังไม่นับว่าวันเกิดของโวลเดอมอร์ตรงกับวันที่ 31 ธันวาคม
ซึ่งเมื่อสลับเลขก็เป็นเลข 13 ด้วย
ในพอตเตอร์มอร์ระบุว่า ไม้กายสิทธิ์ที่ทำจากไม้ยูนั้นจะมอบพลังความเป็นและ
ความตายให้แก่เจ้าของ ว่ากันว่าผู้ครอบครองไม้ยูจะดึงดูดศาสตร์มืดได้ง่าย และ
มันไม่เคยเลือกพ่อมดแม่มดที่มีความสามารถพื้นๆ หรือขี้ขลาดมาเป็นเจ้าของมัน