เนื้อหาใหม่จาก เจ.เค.โรว์สิ่ง
เครือข่ายฟลูถูกใช้งานอย่างนานหลายศตวรรษ แม้ว่ามันจะไม่สะดวกสบาย แต่ก็
มีข้อดีมากมาย ประการแรกที่แตกต่างจากไม้กวาดบินก็คือ เครือข่ายสามารถใช้
งานได้โดยไม่ต้องกลัวว่าจะละเมิดบทบัญญัตินานาชาติเกี่ยวกับความลับพ่อมด
แม่มด ประการที่สอง เมื่อเทียบกับการหายตัวแล้ว โอกาสที่จะได้รับบาดเจ็บ
อย่างสาหัสนั้นเกิดขึ้นได้น้อยหรือแทบไม่เคยเกิดขึ้นเลย ประการที่สาม มัน
สามารถใช้ในการขนส่งเด็ก ผู้สูงอายุ และผู้ทุพพลภาพได้
เกือบทุกครัวเรือนของพ่อมดแม่มดมีการเชื่อมโยงกับเครือข่ายฟลู ขณะเดียวกัน
เผาติงพวกนี้ก็อาจเกิดการติดขัดได้ด้วยการใช้เวทมนตร์ง่ายๆ การเชื่อมต่อเครือ
ข่ายฟลูต้องได้รับการอนุญาตจากกระทรวงเวทมนตร์ เพื่อวางระเบียบการใช้
บริการเครือข่ายฟลู และป้องกันไม่ให้เกิดการเชื่อมต่อกับเตาผิงของมักเกิ้ลโดย
มิได้ตั้งใจ (แม้การเชื่อมต่อชั่วคราวจะสามารถทำได้ในกรณีฉุกเฉิน)
นอกจากนี้ยังมีเตาผิงเป็นพันเตาทั่วเกาะอังกฤษที่เชื่อมต่อเครือข่ายฟลู รวมไปถึง
กระทรวงเวทมนตร์ ร้านค้าเวทมนตร์ และโรงแรมต่างๆ โดยทั่วไปแล้วเตาผิงของ
ฮอกวอตส์ไม่ได้ถูกเชื่อมต่อไว้ แต่ก็มีโอกาสหนึ่งครั้งหรือมากกว่านั้นที่ความ
ปลอดภัยถูกทำลาย เพียงเพราะความไม่รู้ของเจ้าหน้าที่
แม้ว่าโดยทั่วไปแล้วจะมีความน่าเชื่อถือแต่ความผิดพลาดก็สามารถเกิดขึ้นได้
การพูดชื่อของจุดหมายปลายทางด้วยเสียงที่ดังและชัดเจนในขณะที่กำลังเข้าไป
ในเปลวไฟของผงฟลูนั้น บางครั้งก็เป็นเรื่องยาก เพราะเถ้าถ่าน ความร้อน และ
ความหวาดกลัว ตัวอย่างอุบัติเหตุจากการหลงทางที่อื้อฉาวที่สุด เกิดขึ้น ในปี
1855 หลังจากการทะเลาะข้นร้ายแรงกับสามีของเธอ แม่มดไว โอเล็ต ทิลลี่แมน
(Violet Tillyman) ก็กระโจนลงไปในเตาผิงห้องนั่งเล่นพร้อมกับร้องห่มร้องไห้
อยากกลับไปบ้านแม่ของเธอ
หลายสัปดาห์ต่อมา เมื่อหม้อที่ยังไม่ได้ล้างและถุงเท้าของสามีต้องการทำความ
สะอาดอย่างเร่งด่วน สามีของเธอ อัลเบิร์ต ก็ตัดสินใจว่า มันถึงเวลาที่เธอควรจะ
กลับมาบ้านได้แล้ว เขาใช้เครือข่ายฟลูไปยังบ้านของแม่ยาย แต่ก็ต้องประหลาด
ใจที่แม่ยายของเขาบอกว่า ไว โอเล็ต ไม่ได้กลับมาที่นี่ และด้วยความที่อัลเบิร์ต
เป็นคนขี้ระแวงและค่อนข้างพาล จึงเกิดความเดือดดาลรื้อค้นบ้านของแม่ยาย
อย่างบ้าคลั่ง แต่แม่ยายของเขาดูเหมือนจะพูดความจริง หลังจากนั้นก็มีป้าย
ประกาศและบทความมากมายตีพิมพ์ลงในเดลี่พรอเฟ็ต แต่ก็ยังไม่พบตัวไว โอเล็ต
ไม่มีใครรู้ว่าเธออยู่ที่ไหนและไม่มีใครเคยเห็นเธอออกมาจากเตาผิงเตาอื่นเลย
หลายเดือนต่อมาหลังจากการหายตัวไปของเธอ ผู้คนก้เกิดความหวาดกลัวที่จะใช้
เครือข่ายฟลู ราวกับว่ามันจะทำให้พวกเขาหายไปกลางอากาศ แต่เมื่อเวลาผ่าน
ไป เรื่องราวของไว โอเล็ตก็ซาไป และไม่มีใครหายตัวไปอีก ชุมชนผู้วิเศษกลับมา
เป็นปกติ อัลเบิร์ต ทิลลี่แมน (Albert Tillyman) กลับบ้านไปอย่างไม่สบอารมณ์
และเรียนรู้ที่จะใช้คาถาทำความสะอาดและการปะชุน ขณะเดียวกันก็ไม่เคยใช้
เครือข่ายฟลูอีกเลย เพราะกลัวในสิ่งที่มันทำกับภรรยาของเขา
เวลาผ่านไปยังไม่ถึง 20 ปี หลังจากการเสียชีวิตของอัลเบิร์ต ไว โอเล็ต ทิลลี่แมน
ก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง เนื่องด้วยคำพูดที่ขาดช่วงของเธอตอนใช้เครือข่ายฟลู เธอ
เลยไม่ได้ปรากฏในเตาผิงของแม่ แต่ไป โผล่ที่เตาผิงของ ไมรอน อัธเธอร์เฮาส์
(Myron Otherhaus) พ่อมดรูปงาม ที่อาศัยอยู่ใน เบรี่ เซนต์ เอ็ดมันด์ส (Bury St
Edmunds) แม้การปรากฎตัวของไว โอเล็ตจะเต็มไปด้วยคราบน้ำตาที่เปรอะเปื้อน
เถ้าถ่าน แต่มันเป็นความรักตั้งแต่แรกเห็น ทันทีที่เธอล้มออกมาจากเตาผิงของเขา
ทั้งไมรอนและไว โอเล็ตกับลูกๆ อีกเจ็ดคนก็อยู่อย่างมีความสุขตลอดมาหลังจาก
นั้น