นี่เป็นไม้ที่แปลกมาก มันมีหลายแง่มุม ซึ่งขึ้นกับแกนกลางของไม้กายสิทธิ์ และ
บุคลิกภาพของผู้ถือครองเป็นอย่างมาก ไม้เกาลัดเป็นไม้ที่ดึงดูดแม่มดและพ่อมด
ที่มีทักษะในการฝึกฝนสัตว์วิเศษให้เชื่อง รวมถึงผู้เชี่ยวชาญด้านสมุนไพรศาสตร์
และเป็นนักบิน โดยธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม เมื่อจับคู่กับเอ็นหัวใจมังกร จะพบว่า
มันเหมาะกับคนที่นิยมชมชอบในความหรูหรา พวกวัตถุนิยม และระมัดระวังน้อย
กว่าที่พวกเขาควรจะเป็น เกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาได้รับมา ในทางตรงกันข้าม
หัวหน้าศาลสูงวิเซ็นกาม็อตสามคนเรียงตามลำดับ เป็นผู้ถือครองไม้เกาลัดที่มี
แกนกลางเป็นขนยูนิคอร์น การผสมผสานกันครั้งนี้ แสดงถึงความชื่นชอบในวิถี
แห่งความยุติธรรม
ไซเปรส (Cypress)
ไม้ไซเปรสเชื่อมโยงกับคนชั้นสูง ช่างทำไม้กายสิทธิ์ในยุคกลาง เกอเรียนต์ โอลลิ
แวนเดอร์ ได้เขียนเอาไว้ว่า เขามักจะรู้สึกเป็นเกียรติเสมอที่คู่กับไม้ไซเปรส เขารู้
ว่าเขาจะพบกับพ่อมดหรือแม่มดที่ยอมตายอย่างห้าวหาญเพื่อมัน โชคดี ในยุคนี้
เป็นยุคที่การนองเลือดลดน้อยลง ผู้ถือครองไม้ไซเปรสจึงแทบไม่ต้องสละชีวิต
ตนเอง กระนั้นก็อาจจะมีพวกที่ยอมทำเช่นนั้น หากปรารถนาเข้าจริงๆ อย่างไม่
ต้องสงสัย ไม้ไซเปรสพบว่าพวกมันเหมาะกับพ่อมดแม่มดที่กล้าหาญ บ้าบิ่น และ
เสียสละ พวกเขาไม่กลัวที่จะเผชิญหน้าด้านมืดของตัวเอง และวิสัยของผู้อื่นเลย
ด็อกวูด (Dogwood)
ด็อกวูดเป็นไม้โปรดของผมเลย ผมค้นพบว่าเจ้าของไม้ด็อกวูดในอุดมคติของมัน
มักเป็นคนเฮฮาอยู่เสมอ ไม้ด็อกวูดเป็นไม้เจ้าสำบัดสำนวน และซุกชน พวกมันมี
อุปนิสัยขี้เล่น โดยธรรมชาติ และยืนยันที่จะอยู่กับคู่หู ที่สามารถให้โอกาสพวกมัน
ได้สัมผัสกับความตื่นเต้น และความสนุกสนาน มันพิกลเอามากๆ กระนั้นเมื่อหา
ข้อสรุปจากไม้ด็อกวูดนี้ จะพบว่ามันไม่สามารถตอบสนองกับเวทมนตร์ที่ร้ายแรง
ได้เลย เมื่อถูกเรียกร้องให้ทำเช่นนั้น พวกเขาทราบดีถึงความสามารถในการเสก
คาถาที่ยอดเยี่ยม ภายใต้สภาวะที่ยากลำบากนี้ และเมื่อถูกจับคู่กับพ่อมดแม่มดที่
หลักแหลม และเจ้าความคิด มันจะสามารถร่ายคาถาที่น่าพิศวงออกมาได้ ข้อบก
พร่องเล็กๆ น้อยๆ ของไม้ด็อกวูด คือ มันปฏิเสธที่จะเสกคาถาไร้เสียง และพวกมัน
ชอบที่จะทำเสียงดังมากกว่า